All of us who are surrounded by so great a cloud of witnesses… let us run with perseverance in the career that is open to us. Hebrews 12:1
At the time of writing, new parliamentary elections have just taken place in Armenia. Nikol Pashinyan’s party has won the majority of seats in the National Assembly. We congratulate him and pray that God will grant him the wisdom to govern the country. In recent months, our people have gone through a lot of difficulties. They were forced to an unjust peace, to the abandonment of part of their lands in Artsakh, despite the heroic resistance of our army. Many lost their lives, others were injured for life. We must honor these heroes and pray for them and their families. We must pray also for a just solution so that our people can live in peace on their land. The history of mankind is made up of a succession of glorious pages, and others more painful. But we believe that our people will know other glorious pages.
If this is the case with the history of men, it is not so with the history of God. The history of God is certainly inscribed in this time, but also and above all in eternity. It has no end. Heroes of faith, women and men of faith, have been writing the pages of it for thousands of years (cf. Hebrews 11).
For more than 17 centuries, the Armenian Church, with all its heroes of faith, has entered this history. It has enriched it with its faith and piety, together with many other churches.
The Armenian Evangelical Church became part of this history 175 years ago. She was born in Constantinople (today’s Istanbul) on July 1, 1846, following a desire for reform within the Armenian Apostolic Church. Since that date, it has not ceased to develop and to contribute to the good of our people, through its piety, its educational and social works. After the Genocide of 1915, she has spread and developed all over the world, without forgetting its Armenian roots. Today she is present in Armenia, Artsakh and in several countries of the world. She is an integral part of the great Church of Jesus Christ.
“All of us who are surrounded by so great a cloud of witnesses… let us run with perseverance in the career that is open to us.”
Today we want to continue to write this history, together with all the other Churches, in the great history of God, for the good and salvation of our people and for all peoples.
May God bless our churches and our people!
Happy Birthday to the Armenian Evangelical Church!
Rev. Joël Mikaélian
President of the Armenian Evangelical World Council
Issy-les-Moulineaux, June 24, 2021
«Մե՛նք ալ, քանի որ շրջապատուած ենք ա՛յսչափ վկաներու բազմութեամբ, …համբերութեա՛մբ վազենք մեզի առաջարկուած մրցարշաւը։» Եբրայեցիս 12. 1
Այս պատգամը գրելու պահուն, Հայաստանի մէջ տեղի ունեցաւ խորհրդարանական նոր ընտրութիւններ։ Նիկոլ Փաշինյանի կուսակցութիւնը գրաւեց Խորհրդարանի եւ Ազգային ժողովի տեղերու մեծամասնութիւնը։ Մենք կը շնորհաւորենք զինք եւ կ’աղօթենք որ Աստուած իրեն շնորհէ երկիրը ղեկավարելու իմաստութիւն։ Վերջին ամիսներուն մեր ժողովուրդը շատ դժուարութիւններու բովէն անցաւ։ Անոնց պարտադրուեցաւ անարդար խաղաղութեանբ մը լքել իրենց Արցախի հողերու մէկ մասը՝ չնայած մեր բանակի հերոսական դիմադրութեան։ Շատեր կորսնցուցին իրենց կեանքը, ուրիշներ վիրաւորուեցան եւ անդամալուծուեցան ցմահ։ Մենք պէտք է յարգենք այս հերոսները եւ աղօթենք իրենց եւ անոնց ընտանիքներուն համար։ Մենք պէտք է նաեւ աղօթենք արդար լուծման համար, որպէսզի մեր ժողովուրդը կարողանայ խաղաղ ապրիլ իր հողին վրայ։ Մարդկութեան պատմութիւնը բաղկացած է փառահեղ էջերու յաջորդականութեամբ, իսկ ուրիշները աւելի ցաւոտ են։ Բայց մենք կը հաւատանք որ մեր ժողովուրդը պիտի ունենայ այլ փառահեղ էջեր։
Եթէ այս է մարդկութեան պատմութիւնը, Աստուծոյ պատմութիւնը այդպէս չէ։ Աստուծոյ պատմութիւնը արձանագրուած է այս ժամանակներուն, բայց նաեւ եւ ամէն բանէ վեր, յաւիտենականութեան մէջ։ Ան վերջ չունի։ Հաւատքի հերոսները՝ հաւատքի կանայք եւ տղամարդիկ, հազարաւոր տարիներ գրեցին այդ էջերը (տես Եբրայեցիս 11)։
Աւելի քան 17 դարեր, Հայ Եկեղեցին իր հաւատքի բոլոր հերոսներով մտած է այս պատմութեան մէջ։ Անոնք հարստացուցած են զայն իրենց հաւատքով եւ բարեպաշտութեամբ՝ շատ մը այլ եկեղեցներու հետ մէկտեղ։
Հայ Աւետարանական Եկեղեցին այս պատմութեան մէկ մասը դարձաւ 175 տարիներ առաջ։ Ան ծնաւ Պոլիս (Ներկայ Իսթամպուլ) Յուլիս 1, 1846-ին՝ Հայ Առաքելական Եկեղեցիի բարեփոխումներու ցանկութեան որպէս արդիւնք։ Այդ օրէն ի վեր ան չէ դադրած զարգանալէ եւ նպաստելէ մեր ժողովուրդի բարօրութեանը՝ իր բարեպաշտութեամբ, իր կրթական եւ մարդասիրական աշխատանքներով։ 1915-ի Ցեղասպանութենէն ետք, ան տարածուեցաւ եւ զարգացաւ ամբողջ աշխարհով՝ առանց մոռնալու իր Հայկական արմատները։ Այսօր ան ներկայ է Հայաստանի, Արցախի եւ աշխարհի շարք մը երկիրներու մէջ։ Ան Յիսուս Քրիստոսի մեծ Եկեղեցիի անբաժանելի մէկ մասն է։
«Մե՛նք ալ, քանի որ շրջապատուած ենք ա՛յսչափ վկաներու բազմութեամբ, …համբերութեա՛մբ վազենք մեզի առաջարկուած մրցարշաւը։»
Այսօր մենք կ’ուզենք շարունակել գրել այս պատմութիւնը՝ բոլոր միւս եկեղեցիներու հետ միասին, Աստուծոյ մեծ պատմութեան մէջ, յանուն մեր ժողովուրդի եւ բոլոր ժողովուրդներու բարօրութեան եւ փրկութեան։
Թող Աստուած օրհէ մեր եկեղեցիները եւ մեր ժողովուրդը։
Շնորհավոր ծնունդդ Հայ Աւետարանական Եկեղեցի:
Վեր. Ժօէլ Միքայէլեան՝ Նախագահ
Հայ Աւետարանական Համաշխարհային Խորհուրդի
Իսի-լէ-Մուլինօ, Ֆրանսա, Յունիս 24, 2021
