✝️ Easter: A Celebration of Victory and Hope

“He is not here; He has risen just as He said” 

-Matthew 28:6

Easter, the Resurrection of Jesus Christ, is the foundation of Christian faith. It confirms the Christian belief that God was in Christ, because on Easter we see the power of God restoring life to Jesus. It affirms the Christian faith that Jesus, who died on the Cross, was raised from the dead and is living forever. 

Easter, however, is not only a remembrance of what happened twenty centuries ago, but a celebration that in every present instant there is triumphant victory available. Since death cannot stamp out and erase spiritual values, since God has the last word, there is hope for all who are on God’s side. And because God can be trusted both in life and in death, there is hope for those who are fighting hard battles and are carrying heavy burdens.  

The past year has been a difficult period of time for the world population because of the Covid-19 pandemic. Likewise, it has been a very difficult time for the Armenian people in general, and for the people of Armenia and Artsakh in particular. The tragic events during the past few months have disrupted their lives. The loss of thousands of Armenians during the 44-day war that Azerbaijan, Turkey and its hired terrorists waged against Artsakh and Armenia has been a great disaster. The loss of a large part of Artsakh to Azerbaijan was another calamity. The lingering political crisis and turmoil in Armenia, in addition to the ravaging effects of Corona pandemic, have created a gloomy mood among many Armenian. 

In view of all these, people may ask, How do we find a rhyme and reason in all of these?” “How do we celebrate Easter? Yes, we should and we must celebrate Easter, because God Omnipotent is still on His Throne. He is our loving Heavenly Father. Christ our victorious Savior, Who tells us that He is with us in all circumstances of life. He is with us when our plans are disrupted and dreams are shattered. He is with us when we sustain loss, and even when we lose loved ones and start wondering where do we go from here?  

We walk so many roads of life, some filled with joy and some filled with grief and disappointments. Easter tells us that we can travel the roads of life in companionship with the loving Christ, Who told His followers “I am with you always, to the very end of the age” (Matt. 28:20). 

Easter faith tells us that we can keep walking confidently when the going is tough, we can keep hoping in the midst of despair, we can keep on living triumphantly in the midst of challenges, and we can keep declaring, “Christ is Risen! Blessed is the Resurrection of the Lord. Kristos Haryav Ee Merelots; Orhnyal eh Haroutunen Kristosi!” 

Rev. Dr. Vahan H. Tootikian 
Executive Director, Armenian Evangelical World Council

---

Հայ Աւետարանական Համաշխարհային Խորհուրդի Զատկուայ պատգամը

Զատիկ՝ Տօն Յաղթութեան եւ Յոյսի

«Հոս չէ Ան, որովհետեւ յարութիւն առաւ, ինչպէս ըսած էր» (Մատթ. 28.6)

Ս. Զատիկը Քրիստոսի հրաշափառ յարութեան տօնն է:   Քրիստոնեայ եկեղեցին 20 դարերէ ի վեր կը տօնէ այս տօնը իբրեւ յաղթանակի եւ յոյսի տօն հետեւեալ առումով.-

Առաջին, Ս. Զատիկը յաղթութեան տօն է: Յիսուսի յարութիւնը կը հաստատէ, թէ մահը, որ այս աշխարհի ամենէն ստոյգ, անհերքելի եւ սակմռկեցուցիչ իրողութիւնն է՝ պարտուած է: Քրիստոսի յարութիւնը կու գայ վկայելու, թէ մարդուն մարմինը կրնայ մեռնիլ, բայց անոր հոգին անմահ է: Այս մարմնաւոր գոյութենէն վերջ՝ կայ անդրշիրիմեան կեանք մը:

Ս. Զատիկը կու գայ վկայելու, թէ Քրիստոս իր յաղթական Յարութեամբ փշեց գերեզմանի շղթաները եւ նուաճեց մարդ էակի անագորոյն թշնամին՝ մահը: Այսպէսով ան բացաւ լուսաւոր եւ յաւիտենական կեանքի մը արշալոյսը մեղաւոր եւ յուսահատ մարդկութեան առջեւ, որպէս զի ան որ իրեն հաւատայ չկորսուի, այլ յաւիտենական կեանք ունենայ:

Քրիստոսի յարութիւնը ոչ միայն հանդերձեալ կեանքի յոյսը կ’ընծայէ, այլ նաեւ ամէնօրեայ յաղթական կեանք ապրելու ներշնչումը կը շնորհէ: Մարդկային կեանքը պայքար մըն է ֆիզիքական, իմացական, բարոյական եւ հոգեւոր առումով: Այս պայքարին մէջ երբեմն չարին զօրութիւնը վհատութեան կը մատնէ մեզ, բայց եթէ մեր ճակատագիրը կապած ենք Յարուցեալ Քրիստոսի՝ Ան մեզ կը զօրացնէ դիմագրաւելու ամէն տեսակի դժուարութիւններ, փորձութիւններ ու նեղութիւններ եւ ի վերջոյ զանոնք յաղթահարելու կարողութիւնը կը շնորհէ մեզի:

Երկրորդ, Ս. Զատիկը նաեւ տօն է յոյսի: Յոյսը աստուածատուր շնորհք մըն է, առանց որուն մարդ արարածը կը կորսնցնէ իր ապրելու, գոյատեւելու եւ ստեղծագործելու ներքին մղիչ ուժը: Քրիստոնեայ մարդուն յոյսը խարսխուած է այն ներքին համոզումին վրայ, թէ Աստուած իր ապաւէնն ու զօրութիւնն է, թէ Քրիստոս իր Տէրն ու պաշտպանն է: Ան է որ խրախուսեց իր հետեւորդները ըսելով, «Մի’ զարհուրիք եւ մի’ վհատիք, որովհէտեւ միշտ ձեզի հետ եմ» (Մատթ. 28.30):

Անցնող տարին տագնապալի տարի մը եղաւ համայն աշխարհի համար՝ Պսակաձեւ ժահրին պատճառով: Շատ աւելի տագնապալի ժամանակաշրջան մը եղաւ նաեւ հայ ժողովուրդին համար ընդհանրապէս, եւ Արցախի եւ մեր հայրեբնակ ժողովուրդին համար մասնաւորապէս: Արցախի եւ Հայաստանի դէմ մղուած 44-օրեայ պատերազմը Ատրպէյճանի, Թուրքիոյ եւ իր վարձկան ահաբեկիչներուն կողմէ՝ հազարաւոր հայ մարդոց կեանքը խլեց, Արցախի հողամասին մէկ կարեւոր մասը թշնամիին կողմէ գրաւուեցաւ, հազարաւոր տուներ քանդուեցան, բազմաթիւ ընտանիքներու անդամները այրիացան եւ մանուկները որբացան: Ամիսներէ ի վեր Հայոց Աշխարհը քաղաքական տագնապի մէջ է: Ապագան չափազանց անստոյգ եւ անկայուն է:

Ի տէս այս ամենուն, արդեօք կարելի՞ է Զատիկ տօնել: Արդեօք Ս. Յարութեան տօնը մեզի պատգամ մը ունի՞ հաղորդելիք: Այո’, որոշապէս: Ս. Զատկուան մշտանորոգ պատգամը միեւնոյնն է միշտ, երէկ, այսօր եւ յաւիտեան, թէ Աստուած տակաւին Իր Գահին վրայ կ’իշխէ, Քրիստոս յաւէտ յաղթական Տէր է, փոյթ չէ թէ չարը աշխատի խափանել բարին, փոյթ չէ թէ ճշմարտութիւնը, արդարութիւնը եւ սէրը խաչուին ու թաղուին, անոնք անպայման յարութիւն պիտի առնեն: Վերջին խօսքը Յարուցեալ եւ Յաղթական Տէր Յիսուս Քրիստոսինն է:

Արդ, հաւատքով, յոյսով եւ յաղթական ոգիով ամրացած՝ տօնենք Զատիկը եւ լիաթոք յայտարարենք ամենուն, «Քրիստոս Յարեաւ ի Մեռելոց, օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի»:

Վեր. Դոկտ. Վահան Յ. Թութիկեան, Գործադիր 
Տնօրէն Հայ Աւետ. Համաշխարհային Խորհուրդի